به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، خداداد عزیزی، مهاجم محبوب نسل ۹۸ و یکی از چهرههای نوستالژیک فوتبال ایران، امروز در نقطهای متفاوت از تصویر گذشتهاش ایستاده است. او که با گل تاریخی به استرالیا در «حماسه ملبورن» به نماد شادی ملی بدل شد، اکنون بیشتر به دلیل حواشی در پخش زنده، درگیریهای کنار زمین و واکنشهای تند مقابل هواداران و خبرنگاران شناخته میشود.
از محبوبیت کوتاهمدت تا حاشیههای همیشگی
محبوبیت خداداد حاصل دورهای کوتاه اما ماندگار بین سالهای ۹۶ تا ۹۸ میلادی بود. با این حال، حواشی از همان دوران بازیگری همراه او بود؛ از ترک اردوهای تیم ملی تا درگیری با بازیکنان رقیب و چالشهای مداوم با مربیان. حتی در آلمان، بهرغم شروع خوب، به دلیل فقدان نگاه حرفهای از ترکیب دور شد. در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ نیز به دلیل اختلاف بر سر شماره پیراهن، تیم ملی را ترک کرد؛ اتفاقی که هم او و هم تیم ملی را از فرصت صعود محروم ساخت.
مربیگری؛ تکرار همان مسیر پرحاشیه
پس از بازنشستگی، خداداد در عرصه مربیگری نیز نتوانست از سایه رفتارهای جنجالی فاصله بگیرد. حضور او روی نیمکت ابومسلم و دیگر تیمها با درگیریهای مداوم، محرومیتها و تصمیمات عجیب همراه شد؛ از جمله بیرون کشیدن بازیکن تعویضی و دهنفره کردن تیم. اعتبار گذشتهاش باعث شد مسئولیتهایی به او سپرده شود، اما عملکرد مربیگریاش کمتر به چشم آمد.
خدادادِ رسانهای؛ از محبوب تلویزیون تا حاشیهساز برنامههای زنده
ادبیات صریح و طنز ذاتی خداداد او را به گزینهای جذاب برای برنامههای تلویزیونی و اینترنتی تبدیل کرد. اما حضورش در پخش زنده بارها با استفاده از کلمات نامناسب و واکنشهای غیرمنتظره خبرساز شد. منتقدان صداوسیما این تغییر را نشانهای از تضعیف استانداردهای رسانهای دانستهاند.
اسطورهای که درست خرج نشد
روزنامه خراسان در این خصوص مینویسد: خداداد را دوست داشتیم، چون برای ما دنیایی از خاطره ساخته و به احترام همان روزهای خوب هم دوست داریم او قدر جایگاهش را بداند… نباید اعتبار او برای وایرال شدن یک برنامه یا فشار آوردن روی داور خرج شود.
این گزارش تأکید میکند که هنوز دیر نشده تا خداداد مسیر خود را اصلاح کند و تصویر نوستالژیک و مردمیاش را احیا کند؛ اما ادامه حواشی میتواند فرصت بازگشت را برای همیشه از بین ببرد.
- نویسنده : مینوفر چراغی
