به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، صبح یکشنبه ۱۱ آبانماه، پارک زیتون کارمندی اهواز صحنه یکی از تلخترین رویدادهای اجتماعی سال بود. احمد بالدی، جوانی ۲۰ ساله، پس از آنکه مأموران شهرداری دکه محل درآمد خانوادهاش را تخریب کردند و مادرش با برخوردی تحقیرآمیز مواجه شد، در اعتراض به این رفتار، اقدام به خودسوزی کرد. او با سوختگی شدید به بیمارستان آیتالله طالقانی اهواز منتقل شد و وضعیت جسمیاش وخیم است.
گزارشهای اولیه حاکی از آن است که مأموران حاضر در محل، در لحظات نخست حادثه، واکنش مؤثری برای نجات جان او نداشتند. این مسئله، حساسیت افکار عمومی را دوچندان کرده و عملکرد نیروهای اجرایی شهرداری را زیر ذرهبین برده است.
در واکنش به این رویداد، پدر احمد بالدی خواستار پیگیری قضایی و برخورد با افرادی شده که در شکلگیری این فاجعه نقش داشتهاند. او تأکید کرده که توهین به همسرش و بیتوجهی به هشدارهای فرزندش، زمینهساز این حادثه بوده و مسئولان دخیل باید پاسخگو باشند.
بر اساس اطلاعات منتشرشده، این پرونده با دستور مستقیم رئیس دادگستری خوزستان، دادستان اهواز و نهادهای نظارتی استان در حال بررسی است. منابع آگاه احتمال دادهاند که در روزهای آینده، تصمیمات قضایی درباره مقصران این حادثه اعلام شود.
اما آنچه این رویداد را به مسئلهای فراتر از یک پرونده قضایی تبدیل میکند، پرسشهای اساسی درباره سیاستهای شهری، نحوه برخورد با مشاغل خرد، و جایگاه کرامت انسانی در فرآیندهای اجرایی است. آیا تخریب یک دکه، بدون در نظر گرفتن معیشت خانوادهای که به آن وابسته است، نشانهای از بیتوجهی به عدالت اجتماعی نیست؟ آیا رفتار مأموران با مادر یک جوان، نباید با اصول اخلاقی و انسانی سنجیده شود؟
حادثه زیتون کارمندی، زنگ خطری است برای تمام نهادهایی که در حوزه مدیریت شهری، بدون درک تبعات اجتماعی تصمیمات خود، تنها به اجرای دستور فکر میکنند. این فاجعه، صرفا یک خودسوزی نیست، نشانهای از سوختن اعتماد عمومی به ساختاری است که قرار بود حافظ کرامت شهروندان باشد.
- نویسنده : مینوفر چراغی
