به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، دیابت یکی از بیماریهای مزمن و شایع در جهان است که ممکن است سالها بدون علامت باقی بماند. همین ویژگی باعث شده بسیاری از مبتلایان، دیرهنگام متوجه بیماری شوند و با عوارض جدی مواجه گردند. تشخیص زودهنگام و مدیریت صحیح، نقش مهمی در پیشگیری از آسیبهای قلبی، کلیوی، چشمی و عصبی دارد.
این بیماری زمانی بروز میکند که بدن در تولید یا استفاده از انسولین دچار اختلال شود. انسولین هورمونی است که وظیفه تنظیم قند خون را بر عهده دارد. کاهش تولید یا مقاومت نسبت به انسولین باعث تجمع گلوکز در خون و افزایش قند میشود؛ وضعیتی که در اصطلاح پزشکی «هیپرگلیسمی» نام دارد.
علائم اولیه دیابت در دو نوع اصلی آن، یعنی نوع یک و نوع دو، در برخی موارد مشابهاند. تشنگی شدید، تکرر ادرار، کاهش وزن ناخواسته، خستگی مفرط، تاری دید و کندی در بهبود زخمها از جمله نشانههایی هستند که باید جدی گرفته شوند. در دیابت نوع یک، این علائم معمولاً بهصورت ناگهانی و شدید ظاهر میشوند. اما در نوع دو، روند بروز آنها تدریجی است و ممکن است سالها پنهان باقی بماند.
غربالگری منظم قند خون از سن ۳۵ سالگی به بعد، بهویژه برای افراد دارای سابقه خانوادگی یا اضافهوزن، توصیه میشود. این اقدام میتواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند و فرصت مداخله زودهنگام را فراهم آورد.
درمان دیابت نوع یک معمولاً با تزریق انسولین انجام میشود. بیماران باید بهصورت روزانه یا با استفاده از دستگاههای پایش مداوم، سطح قند خون خود را کنترل کنند. در دیابت نوع دو، درمان با داروی خوراکی مانند متفورمین آغاز میشود و در صورت نیاز، از داروهای جدیدتر یا تزریق انسولین استفاده میشود.
در مرحله پیشدیابت، که پیشزمینه ابتلا به دیابت نوع دو محسوب میشود، امکان پیشگیری کامل وجود دارد. پزشکان با تنظیم برنامهای شامل رژیم غذایی، فعالیت بدنی و در صورت لزوم دارودرمانی، میتوانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.
دیابت بیماری خاموشی است که با نشانههای ساده آغاز میشود، اما در صورت بیتوجهی میتواند کیفیت زندگی را بهشدت کاهش دهد. آگاهی، تشخیص زودهنگام و اصلاح سبک زندگی، سه گام کلیدی برای حفظ سلامت و پیشگیری از عوارض این بیماری هستند.
- نویسنده : مینوفر چراغی
