به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، یک سال از ضربالاجل رئیسجمهور برای ساماندهی سهمیههای کنکور گذشته است، اما هنوز تصمیم نهایی در این زمینه اتخاذ نشده است. وزارت علوم و وزارت بهداشت بسته پیشنهادی خود را آماده و به دفتر ریاستجمهوری تحویل دادهاند، اما این بسته به شورایعالی انقلاب فرهنگی ارسال نشده تا در مسیر بررسی و تصویب قرار گیرد.
این تأخیر، پرسشهای جدی درباره روند تصمیمگیری در حوزه آموزش عالی ایجاد کرده است. عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی اعلام کرده که هیچ تماس یا مذاکرهای درباره سهمیههای کنکور با اعضای شورا صورت نگرفته است. این در حالی است که رئیسجمهور در مهرماه ۱۴۰۳ ضربالاجل سهماههای برای بازنگری سهمیهها تعیین کرده بود.
وزیر علوم تأیید کرده که بسته پیشنهادی با تأخیر به رئیسجمهور تحویل داده شده است. اما دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی گفته این بسته هنوز به شورا نرسیده و بنابراین امکان بررسی و تصویب آن وجود ندارد. این وضعیت نشاندهنده خلأ ارتباطی میان نهادهای تصمیمگیر و تأخیر در اجرای سیاستهای آموزشی است.
ضرورت اصلاح سهمیههای کنکور بارها مورد تأکید قرار گرفته است. کارشناسان معتقدند عدالت آموزشی تنها با عدالت در ارزشیابی محقق نمیشود و ساماندهی سهمیهها بخش مهمی از این عدالت است. با این حال، چندین سال است که موضوع ساماندهی سهمیهها درگیر وعدهها و تأخیرها مانده و نتیجه ملموسی برای داوطلبان کنکور نداشته است.
سهمیههای کنکور یکی از حساسترین موضوعات آموزشی کشور است. این سهمیهها در تعیین سرنوشت هزاران داوطلب نقش مستقیم دارند و هرگونه بیثباتی یا تأخیر در اصلاح آنها میتواند اعتماد عمومی به نظام آموزشی را کاهش دهد.
عدالت آموزشی نیازمند تصمیمگیری شفاف و سریع است. سکوت و تأخیر در ساماندهی سهمیهها نهتنها عدالت را به تعویق میاندازد، بلکه زمینهساز بیاعتمادی اجتماعی میشود. داوطلبان کنکور انتظار دارند سهمیهها بر اساس معیارهای علمی و اجتماعی بازنگری شوند، نه اینکه در برزخ تصمیمگیری باقی بمانند.
این وضعیت نشان میدهد که مدیریت آموزشی کشور نیازمند هماهنگی بیشتر میان دولت، وزارتخانهها و شورایعالی انقلاب فرهنگی است. بدون این هماهنگی، حتی بستههای پیشنهادی نیز در مسیر بررسی متوقف میشوند و به نتیجه نمیرسند.
اگرچه اصلاح سهمیههای کنکور یک ضرورت اجتنابناپذیر است، اما روند فعلی نشان میدهد که این ضرورت هنوز به اولویت عملی تبدیل نشده است. ادامه این وضعیت میتواند عدالت آموزشی را بیش از پیش به چالش بکشد و آینده داوطلبان را در ابهام نگه دارد.
- نویسنده : مینوفر چراغی
