انجیر هندی، راهکاری پایدار برای تغذیه و دامداری در شرایط کم‌آبی
 انجیر هندی، راهکاری پایدار برای تغذیه و دامداری در شرایط کم‌آبی
آغاز برداشت کاکتوس آپونتیا در شهرستان دهلران، این گیاه مقاوم به خشکی را به‌عنوان منبعی دوگانه برای تولید میوه خوراکی و علوفه دام مطرح کرده است؛ راهکاری اقتصادی و زیست‌پایدار که می‌تواند الگوی کشت در مناطق نیمه‌خشک ایران را متحول کند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، برداشت کاکتوس آپونتیا، یا همان «انجیر هندی»، در شهرستان دهلران استان ایلام آغاز شد. این گیاه که طی سال‌های اخیر به‌عنوان گزینه‌ای استراتژیک در کشاورزی مناطق خشک شناخته شده، توانسته در دو هکتار زمین حدود ۲ تن میوه و بیش از ۵ تن علوفه تولید کند.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های آپونتیا، نیاز آبی بسیار پایین آن است؛ عاملی که این گیاه را در شرایط تغییرات اقلیمی به گزینه‌ای آینده‌دار تبدیل می‌کند. مدیر جهاد کشاورزی دهلران اعلام کرده است که آپونتیا علاوه بر تأمین میوه خوراکی، با تولید علوفه‌ای پررطوبت و مغذی می‌تواند جایگزین مناسبی برای علوفه‌های پرمصرف و پرآب در دامداری‌ها باشد.

از منظر تغذیه‌ای، انجیر هندی سرشار از فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین C است. ترکیبات ضدالتهابی آن به کاهش استرس اکسیداتیو کمک می‌کنند و برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف این گیاه می‌تواند قند خون را کاهش دهد و در بهبود سلامت قلبی‌عروقی مؤثر باشد. همچنین وجود کلسیم در میوه، آن را برای سلامت استخوان‌ها سودمند کرده است.

با وجود مزایای فراوان، مصرف آپونتیا ممکن است در برخی افراد عوارض گوارشی خفیف ایجاد کند؛ بنابراین توصیه می‌شود مصرف آن به‌تدریج آغاز شود. کارشناسان تغذیه نیز هشدار داده‌اند که افراد مبتلا به دیابت که داروهای کنترل قند مصرف می‌کنند، باید در مصرف این میوه احتیاط کنند.

سمانه رضایی، کارشناس کشاورزی، تأکید کرده است که مقاومت بالای آپونتیا به خشکی و توانایی رشد در خاک‌های فقیر، آن را به گزینه‌ای اقتصادی و زیست‌محیطی در مناطق نیمه‌خشک تبدیل کرده است. او در عین حال به چالش‌هایی مانند بازار فروش و نیاز به زیرساخت‌های پردازش و عرضه اشاره کرده و آموزش کشاورزان را برای بهره‌وری بیشتر ضروری دانسته است.

به گفته کارشناسان، توسعه کشت آپونتیا می‌تواند علاوه بر افزایش درآمد کشاورزان، الگویی پایدار برای مدیریت منابع آبی در مناطق خشک ایجاد کند. این گیاه با ترکیب ارزش غذایی و قابلیت استفاده در دامداری، نمونه‌ای از کشاورزی هوشمند و سازگار با اقلیم است که می‌تواند آینده‌ای متفاوت برای مناطق کم‌آب رقم بزند.

  • نویسنده : مینوفر چراغی