آقای والی، قطار وعدههایتان به مشهد نرسید
وعده اعزام چهل خبرنگار خوزستانی با قطار فدک به مشهد، یک ماه است که در ایستگاه مانده و استانداری هنوز در خواب وعدههاست.
مسئولیت اجتماعی صنایع؛ غفلت نهادهای ناظر و راهکارهای عملی
در استان خوزستان، مسئولیت اجتماعی صنایع به اقدامی نمادین و کماثر تبدیل شده است؛ در حالی که نهادهای ناظر همچون شوراهای شهر و استانداریها در تعریف و اجرای سازوکارهای الزامآور، غفلت کردهاند؛ این یادداشت به بررسی دلایل این ضعف، پیامدهای آن و راهکارهای عملی برای اصلاح وضعیت موجود میپردازد.
دوگانگی مدیریتی و تهدید سرمایه اجتماعی در کلانشهر اهواز
در سایه تعلیق تصمیمگیری و دوگانگی مدیریتی در کلانشهر اهواز، سرمایه اجتماعی شهروندان با تهدیدی جدی مواجه شده است؛ وضعیتی که نهتنها اعتماد عمومی را فرسوده، بلکه مشارکت مدنی را نیز در مسیر افول قرار داده است.
حلیل اخلاقی و محتوایی سخنان سردار رحیم صفوی و واکنش محسن هاشمی
اظهارات اخیر سردار صفوی درباره نحوه مرگ، واکنشهای اخلاقی و اجتماعی گستردهای را در پی داشته است؛ یادداشت حمیدهکیش با نقد این سخنان، بر جایگاه ادب، حرمت اموات و معنای واقعی شهادت تأکید میکند.
ضرورت شورای راهبردی همگرایی فراگیر حامیان پزشکیان
در آستانه دومین سال دولت وفاق ملی، محمدرضا چمننژادیان با نقد عملکرد دولت در استان خوزستان، خواستار تشکیل شورای همگرایی فراگیر برای بازسازی اعتماد، احیای امید و تحقق مطالبات انتخاباتی شد.
پسران هور، تلاشی برای خارجکردن قهرمانی گمنام از مظلومیت
با پخش آخرین قسمت سریال «پسران هور» از شبکه یک سیما، نوید قائدی، نگارشگر خوزستانی، در یادداشتی تحلیلی به بررسی نقاط قوت و ضعف این اثر پرداخت؛ سریالی که با روایت زندگی شهید علی هاشمی، فرمانده قرارگاه سری نصرت، پرده از مظلومیت یکی از گمنامترین سرداران دفاع مقدس برداشت و نقدی تلخ بر کمکاری چند دههای رسانه ملی در معرفی نقش مردم خوزستان در جنگ تحمیلی به همراه داشت.
فضل الله پور، سدی محکم در مقابل اخلال در روند انتخابات
در خوزستان، رقابتهای انتخاباتی شورای شهر به صحنهای برای کشمکشهای سیاسی و فشارهای بودجهمحور بدل شدهاند؛ جریانات نومانکلاتور در تلاشاند با نفوذ در چینش نیروها، مسیر انتخابات را به نفع خود تغییر دهند، اما با مقاومت فضلاللهپور مواجه شدهاند.
فرهنگ یا قانون: کدام یک جامعۀ را نجات خواهد داد؟
در جامعۀ امروز ما، یک پرسش اساسی وجود دارد: چرا با وجود انبوه قوانین و مقررات، شاهد کاهش مسئولیتپذیری اجتماعی هستیم؟ پاسخ را باید در جای دیگری جستجو کرد - در افول تدریجی فرهنگ و اصالت که زمانی سنگ بنای زندگی اجتماعی ما بود.























































