به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، بسیاری از معلمان حقالتدریس در مناطق دورافتاده تدریس میکنند و هر روز سختی راه را تحمل میکنند تا به کلاس برسند. نکته مهم اینجاست که در تابستان هیچ حقوقی به آنان تعلق نمیگیرد و همین مسئله آنان را ناچار میکند برای تأمین هزینههای زندگی به مشاغل دیگر روی بیاورند.
نیروهای حقالتدریس سالهاست در کلاسها حاضر میشوند، اما در بودجههای رسمی آموزش و پرورش سهمی برایشان دیده نشده است. این گروه بدون حقوق منصفانه، بیمه کافی و امنیت شغلی، بار آموزش دانشآموزان را بر دوش دارند.
سرنوشت مبهم مصوبه کارمعین
برای رفع مشکلات این معلمان، طرح تبدیل وضعیت نیروهای قرارداد کارمعین به مجلس ارائه شد. بر اساس این مصوبه قرار بود بیش از ۲۳ هزار نفر از مهر ۱۴۰۴ تغییر وضعیت پیدا کنند. اما در هفتههای اخیر سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده است منابع مالی لازم برای اجرای این طرح وجود ندارد.
یکی از معلمان حقالتدریس میگوید: قرار بود حقوق ماهانه ۱۷ میلیون تومان باشد، اما دریافتی ما تنها ۱۲ میلیون و ۹۰ هزار تومان است. چگونه میتوان با این مبلغ زندگی عادی داشت؟ او تأکید میکند که معلمان حقالتدریس همان وظایف و ساعات کاری معلمان رسمی را انجام میدهند، اما در زمان پرداخت حقوق، جایگاهشان به سطحی پایینتر تقلیل مییابد.
این معلم همچنین به برگزاری آزمونهای تئوری انتقاد دارد و میگوید: سالها تجربه تدریس باید به عنوان گواهی معتبر شناخته شود. آزمونهای صوری تنها فشار روانی و تهدید شغلی ایجاد میکنند.
مطالبات روشن معلمان حقالتدریس
فرهنگیان حقالتدریس خواستار برقراری نظام حقوقی عادلانه، تضمین امنیت شغلی، پوشش مالی سالانه و حذف شرط آزمون برای تبدیل وضعیت هستند. آنان معتقدند سالها فداکاری و نقش حیاتی در استمرار آموزش کشور، آنان را مستحق این حقوق پایمالشده کرده است.
اکنون این معلمان تنها یک خواسته دارند: رسیدگی فوری دولت و وزارت آموزش و پرورش به اعتراضات و تعیین تکلیف نهایی. آنان هشدار میدهند که نباید این مشکلات به داستانی تکراری و بینتیجه تبدیل شود.
- نویسنده : مینوفر چراغی



















































