به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هوژان، دولت مسعود پزشکیان در شرایطی آغاز شد که جامعه از بحرانهای سیاسی و اقتصادی خسته بود و انتظار داشت وعدههای تازهای مسیر کشور را تغییر دهد. حالا پس از گذشت شانزده ماه، بسیاری از ناظران از نوعی بیحسی عمومی سخن میگویند؛ بیحسیای که هم در میان مردم دیده میشود و هم در واکنشهای تیم رسانهای دولت.
هر بار که پرسشی درباره عملکرد دولت مطرح میشود، پاسخها بیشتر بر دعوت به صبر و اعتماد متمرکز است تا ارائه راهحلهای روشن.
وعدههای اصلی پزشکیان محدود اما مهم بودند: حل مسائل خارجی و تحریمها، استفاده از نیروهای کارشناسی، رفع فیلترینگ و رسیدگی به اقتصاد. با این حال، هیچیک از این وعدهها به شکل کامل محقق نشده است.
در حوزه سیاست خارجی، ابتکار تازهای روی میز نیست و بحرانهای منطقهای همچنان ادامه دارد. در حوزه انرژی، انتصابهای بحثبرانگیز مانند سقاب اصفهانی موجی از انتقادها را برانگیخت. در حوزه فیلترینگ، تنها واتساپ و گوگلپلی رفع فیلتر شدند و شرایط اقتصادی نیز همچنان نامطلوب است.
این وضعیت باعث شده تیم رسانهای دولت بیشتر به دفاع از رئیسجمهور بپردازد تا پاسخگویی شفاف. واکنشهایی از جنس «پزشکیان همان پزشکیان است، به او اعتماد کنید» یا «مشکلات زیاد است، صبر داشته باشید» نشان میدهد که دولت ترجیح میدهد بر سرمایه اعتماد عمومی تکیه کند، در حالی که منتقدان معتقدند این سرمایه به سرعت در حال فرسایش است.
نمونه اخیر، بحران آتشسوزی جنگلهای هیرکانی بود. طولانی شدن روند اطفاء و اطلاعرسانی ضعیف، دولت را در معرض نقد قرار داد. پزشکیان و تیمش میگویند تلاشهایشان دیده نمیشود، اما افکار عمومی بیشتر بر ناکارآمدی تمرکز دارد.
در همین حال، چهار وزیر دولت در آستانه استیضاح قرار دارند و نخستین وزیر نیز اسفند ۱۴۰۳ عزل شد. برخی جریانهای حامی دولت این فشارها را ناشی از «برنامههای بیرونی» میدانند، اما واقعیت آن است که بخشی از نیروهای اصلی دولت حفظ نشدند و برخی انتصابها با اعتراض همراه بود.
در فضای سیاسی کشور، بحثی جدی درباره عبور اصلاحطلبان از پزشکیان شکل گرفته است. رسانههای اصولگرا این موضوع را برجسته میکنند و تحلیلهای اصلاحطلبان را نشانه ناامیدی از دولت میدانند. چنین فضایی میتواند شکافهای درونی دولت را تشدید کند و سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان را بیش از پیش کاهش دهد.
به این ترتیب، دولت چهاردهم در موقعیتی قرار گرفته که نه توانسته وعدههای خود را محقق کند و نه توانسته اعتماد عمومی را بازسازی کند. اگر این روند ادامه یابد، «بنبست یخزده پاستور» تنها یک استعاره نخواهد بود، بلکه تصویری واقعی از وضعیتی است که دولت پزشکیان در آن گرفتار شده است.
- نویسنده : مینوفر چراغی
